ویزای کاری IMP؛ برنامه کاری بین‌‌المللی و ثبت شرکت در کانادا

سیاست‌های مهاجرتی کانادا فرصت‌های بی‌شماری برای مهاجران فراهم می‌کند و آنها می‌توانند برای زندگی و کار در این کشور برنامه ریزی کنند. محور این سیاست‌ها دو برنامه مهاجرتی این کشور یعنی برنامه جابجایی بین‌المللی (IMP) و ارزیابی تأثیر بازار کار (LMIA) است. هدف هر دو مسیر مهاجرتی این است که راه را برای استخدام افراد ماهر خارجی آسان کرده و از تاثیر مثبتی که بر بازار کار کانادا دارند به نحوی استفاده کنند. در این مقاله قصد داریم در مورد ویزای کاری IMP صحبت کنیم.

آگاهی در مورد این مسیرهای مهاجرتی و تفاوت‌های بین آنها برای مهاجرانی که قصد کار در کانادا را دارند، مهم است. ما در این این مقاله از اَدیت مگ به اصول اولیه مهاجرت به کانادا با تمرکز بر LMIA و IMP می پردازیم و شما را برای دریافت ویزای کاری IMP راهنمایی می‌کنیم.

ویزای کاری IMP چیست؟

ویزای کاری IMP نوعی برنامه مهاجرتی است که به کمک آن می‌توانید اجازه کار در کانادا را دریافت کنید. پیچیدگی‌ها و قوانین دشواری که در دریافت ارزیابی تاثیر بازار کار (LMIA) وجود دارد، باعث شده است که برنامه‌های IMP، به علت معاف بودن از LMIA، به یکی از رایج‌ترین راه‌ها برای دریافت مجوز کار تبدیل شوند. ارزیابی تاثیر بازار کار (LMIA) نشان می‌دهد کارفرما در کانادا قبل از استخدام نیروی خارجی خود همه مراحل را برای استخدام نیروی کانادایی طی کرده است.

یکی از برنامه‌هایی که زیر مجموعه و بخشی از برنامه IMP محسوب می‌شود، ویزای C11 کانادا است. تفاوت ویزای C11 کانادا با IMP این است که C11 نیازی به دریافت ارزیابی تاثیر بازار کار (LMIA) ندارد و بخشی از مسیر را ساده‌تر می‌کند. برای اطلاعات بیشتر در مورد ویزای C11 کانادا به این مقاله مراجعه کنید.

برای دریافت LIMIA کارفرما باید فرآیند پیچیده‌ای را طی کرده و افسر مهاجرت را برای استخدام یک نیروی خارجی قانع کند. در میان برنامه‌های مختلف IMP، Canadian Interest محبوبیت بیشتری را به دست آورده است، زیرا این برنامه مهاجرتی برای افراد خارجی که کسب و کار خود را دارند یا می‌خواهند کسب و کار خود را ایجاد کنند، بسیار مناسب است.

ویزای کاری IMP: Canadian Interests چیست؟

Canadian Interest (منافع کانادا) برای افراد ماهری که کسب و کاری دارند و می‌خواهند دردسر های LMIA را نداشته باشند مناسب است. Canadian Interest به متقاضی این امکان را می‌دهد که مجوزهای کاری C11 و C12 را دریافت کند. در بسیاری از موارد، دریافت مجوز کار اولین قدم برای دریافت اقامت دائم کانادا است.

ویزای کاری IMP برای کارآفرینان C11

یکی از برنامه‌های ویزای کاری IMP کانادا که معاف از اخذ LMIA است و می‌توانید از طریق آن مجوز کار دریافت کنید، کد معافیت C11 است. این کد به کار آفرینان و متقاضیان خوداشتغال اجازه می‌دهد تا مجوز کار در کانادا را دریافت کرده و مسیر خود را به سمت دریافت اقامت دائم و شهروندی آغاز کنند.

برای دریافت ویزای کاری بر اساس کد C11، باید به افسر مهاجرتی ثابت کنید که یا صاحب کسب‌وکار هستید و برای یک طرح تجاری قابل اجرا، پشتیبانی و دارایی لازم برای اجرای طرح دارید. علاوه بر آن، باید ثابت کنید که کسب و کار شما می‌تواند مزایای اقتصادی یا اجتماعی برای کانادایی‌ها به همراه داشته باشد.

بیشتر بخوانید: هزینه مهاجرت به کانادا از طریق کار 👷‍♂️ بررسی هزینه‌ها در سال ۲۰۲۳

شرایط اخذ مجوز کار C11

برای اینکه بتوانید مجوز کار C11 را دریافت کنید، داشتن یک کسب و کار در کشور خود به تنهایی کافی نیست. کار آفرینان و کاندیداهای خوداشتغال برای دریافت این مجوز باید شرایط زیر را داشته باشند:

• شرایط راه اندازی کسب و کار کانادایی باید رعایت شود: شما باید سابقه راه اندازی یک کسب و کار موفق و مهارت و دارایی لازم برای انجام این کار را در کانادا داشته باشید. یکی از عوامل ارزیابی و موفقیت در درخواست C11 این است که شما ثابت کنید بهترین کاندید برای اداره یک کسب و کار هستید. در این مرحله تجربه و رزومه شما باید قوی و تاثیرگذار باشد. در این برنامه مهاجرتی، مشخص بودن نقش شما در شرکت موضوع بسیار مهمی است. سابقه شما در مدیریت کسب و کار می تواند شانس شما را برای کسب صلاحیت در این زمینه به شدت افزایش دهد.
• کاندید مورد نظر باید حداقل صاحب 50% از سهام کسب و کار پیشنهادی در کانادا باشد: این مالکیت می‌تواند از طریق ثبت یک کسب و کار یا خرید یک بیزینس در اختیار فرد قرار گیرد. شرایط در اکثر استان‌ها به این صورت است که حداقل باید یک عضو هیئت مدیره شرکت وجود داشته باشد.
• بیزینس شما باید به اقتصاد کانادا کمک کند. بهترین روش، ترکیب سرمایه‌گذاری با تخصص در اداره کسب و کاری است که پتانسیل رشد دارد. از نظر حداقل میزان سرمایه گذاری، هیچ عدد مشخصی در شرایط برنامه وجود ندارد، اما سناریو باید منصفانه و منطقی باشد. یکی از دلایل اصلی موفقیت در درخواست این است که ثابت کنید کاندیدای مورد نظر در کانادا شغل ایجاد خواهد کرد. برای انجام این کار، طرح بیزینس باید واقع بینانه باشد و منجر به ایجاد شغل شود.
• فعالیت‌های تجاری شرکت کانادایی باید مزایای فرهنگی، اجتماعی یا اقتصادی قابل توجهی را داشته باشد. برای مثال، خدمات در مناطق دور افتاده، ارائه موقعیت‌های شغلی جدید، صادرات محصولات کانادایی به خارج از کشور یا ارائه مهارت ها یا نوآوری‌های جدید به کانادا می‌توانند از فعالیت‌های خوب تجاری محسوب شوند.
• یک طرح تجاری حساب شده، عملی و قابل اجرا باید شروع شود. چنین طرحی شامل تحقیقات بازار کار است که می تواند یک تحقیق اولیه یا ثانویه در مورد صنعت یا حتی مصرف کنندگان باشد. همچنین در طرح استخدام باید گواهی طرح تجاری، به صورتی جزئی آورده شود. این طرح باید پیش بینی از وضعیت مالی و چالش های تجاری نیز داشته باشد. به طور خلاصه، مهم‌ترین موردی که باید به آن توجه کنید طرح بیزینس است و این طرح باید آنقدر قوی باشد که رد نشود.
• داوطلب باید قبل از ورود به کانادا، نسبت به اجرای طرح تجاری اقدام کرده باشد. به عنوان مثال، ایجاد یک طرح تجاری، ایجاد وب سایت، ثبت بیزینس، استخدام نیرو، انتقال دارایی های مالی، تماس با تامین کنندگان و سایر نهادها، اجاره مکان، ایجاد ارتباط با تامین کننده‌های کانادایی و مواردی از این قبیل می‌توانند نشان دهنده انجام اقدامات اولیه برای راه اندازی کسب و کار باشند.

چگونه شانس خود را برای اخذ مجوز کارآفرینی C11 افزایش دهیم؟

شرایط دریافت ویزاهای کاری مانند C11 مانند هر برنامه اقامت موقت دیگری است. در اکثر برنامه‌های اقامت موقت، افسران مهاجرت اطمینان حاصل می‌کنند که کاندید مورد نظر تا پایان تاریخ انقضای مجوز، کانادا را ترک کرده باشد. عوامل مختلفی برای بررسی میزان وابستگی کاندید مورد نظر با کشور خود در نظر گرفته می‌شود.

درخواست هایی که دارای وابستگی قوی بوده و سایر شرایط کد C11 را نیز داشته باشند، شانس بیشتری برای صدور ویزا دارند. برای مثال، آن دسته از صاحبان بیزینسی که در کشور خود اقامت دارند، به دلیل ارتباط اقتصادی با محل اقامت اولیه خود، شانس بیشتری برای تایید ویزای کاری کانادا خواهند داشت. برای نمونه، می‌توان به کارآفرینانی با مشاغل فصلی مثل اشاره کرد.

معنای Significant Benefit (منافع قابل توجه) برای کانادا چیست؟

افسران مهاجرت، درخواست های C11 را بر اساس مزایای آن‌ها برای کانادا ارزیابی می‌کنند. ارزیابی آنها بر اساس پیامدها و نتایج مختلف بیزینس در کانادا خواهد بود. اولین عامل این است که مشخص شود بیزینس شما دوام خواهد داشت یا نه؟ آیا این کسب و کار مزیت اقتصادی برای کانادایی‌ها دارد؟ برای مثال، ایجاد شغل، افزایش صادرات کالاهای کانادایی و مواردی از این قبیل مزایایی هستند که بیزینس شما باید برای کانادایی‌های به همراه داشته باشد.

مورد دیگری که در نظر گرفته می‌شود، تاثیر بیزینس بر توسعه و پیشرفت صنعت در کانادا است. این پیشرفت می‌تواند فناوری، نوآوری، مهارت‌های جدید یا ایجاد یک تفاوت مثبت در صنعت کانادا باشد. علاوه بر این، کسب و کار باید به طور کلی به نفع بازار کار کانادا باشد و به هیچ ساختاری در کانادا آسیب نرساند.

در ارزیابی کارمند (Assessment of the Worker)، تجارب و پیشینه کاری کاندیدا باید در راستای بهبود بیزینس باشد. همچنین برخی از مراحل بیزینس مانند طرح تجاری و برخی اقدامات عملی باید توضیح داده شود. توانایی مالی کتقاضی نیز بسیار حائز اهمیت است، زیرا افسر مهاجرت مواردی مثل توانایی مالی برای پرداخت هزینه‌ها، اجاره دفتر، پرسنل و غیره را بررسی می‌کند.

انواع بیزینس در کانادا

بیزینس‌ها را در کانادا می توان به عنوان یکی از موارد زیر ثبت کرد:

• مالکیت انحصاری (Sole Proprietorship)
• شراکت (Partnership)
• شرکت (Corporation)
• تعاونی (Cooperative)

بیشتر بخوانید: بهترین موسسه مهاجرت به کانادا؛ ویژگی‌ها و نکات مهمی که باید بدانید!

ثبت شرکت رایج‌ترین نوع راه اندازی کسب و کار در کانادا است. با توجه به پیچیدگی فرآیند ثبت شرکت در کانادا، بهتر است کاندید مورد نظر در خصوص ثبت نام، بیمه، مالیات وغیره، با یک وکیل بازرگانی و کارشناس مالیات مشورت داشته باشد.

سرمایه و دارایی لازم برای دریافت مجوز کار C11

متقاضیانی که برای C11 درخواست می‌دهند، باید نشان دهند که دارایی و سرمایه کافی برای برآورده کردن نیازهای کسب و کار خود را دارند. برخی از این شرایط به شرح زیر هستند:

1. دارایی واجد شرایط و قابل قبول
2. حداقل سرمایه لازم
3. حداقل دارایی خالص
4. دارایی‌های شخصی
5. دارایی قابل انتقال
6. حداقل سرمایه قابل انتقال

دارایی واجد شرایط و قابل قبول

شما ممکن است سرمایه و منابع مختلفی برای تامین دارایی مورد نیاز کسب و کار خود داشته باشید که شامل پس انداز، وام، فروش محصولات وغیره است. با اینکه این موارد می تواند در عمل به بیزینس شما کمک کند، اما افسر مهاجرت نیز اطمینان حاصل می‌کند که سرمایه قابل قبولی داشته باشید تا در کسب و کار ‌خود تزریق کنید.

حداقل سرمایه لازم

در بررسی درخواست شما، افسران مهاجرت معمولاً هم میزان سرمایه و هم صلاحیت‌ها و توانایی‌های کاندیدا را در نظر می‌گیرند. حداقل سرمایه پیشنهادی، ۱۰۰ هزار دلار کانادا خواهد بود.

حداقل دارایی خالص

علاوه بر سرمایه نقدی، حداق دارایی خالص متقاضی، پتانسیل و پشتیبانی مالی برای اجرای طرح کسب و کار را نشان می‌دهد. فرمول ساده برای محاسبه دارایی خالص این است که بدهی‌های خود را از دارایی و سرمایه‌ای که در دست دارید کم کنید.

دارایی‌ها و بدهی‌های شخصی

دارایی و سرمایه شخصی می‌تواند پول شما در یک بانک، املاک، سهام، درآمد غیرفعال، ماشین وغیره باشد. برای ارائه مدرک در مورد املاک خود، باید علاوه بر مدارک، یک گزارش ارزیابی رسمی نیز ارائه کنید. بدهی‌های نیز می‌توانند شامل وام، اقساط وغیره باشند. شما باید مطمئن شوید اسناد و مدارکی را تهیه کرده‌اید که بتواند بدهی‌های موجود را ساپورت کند و آن را پرداخت کنید.

دارایی‌های قابل انتقال

در محاسبه دارایی خالص خود، باید دارایی‌های قابل انتقال را نیز درنظر گرفته باشید. این دارایی‌ها نقدینگی در بانک و دارایی‌های شخصی شما هستند. اهمیت دارایی‌های قابل انتقال در درخواست شما این است که می‌توانید آن را خیلی سریع به کسب و کار خود در کانادا تزریق کنید.

حداقل سرمایه قابل انتقال توسط صاحب بیزینس

در ارزیابی درخواست C11، افسران مهاجرت باید اطمینان حاصل کنند که دارایی‌های قابل انتقال شما بسیار بیشتر از سرمایه گذاری اولیه برای شرکت کانادایی است. بنابراین اگر شما 150هزار دلار کانادا سرمایه گذاری می‌کنید و دارایی‌های شما 160هزار دلار است، ممکن است افسر مهاجرتی به این نتیجه برسد که شما شاید در صورت پیش آمد هر اتفاقی، مانند تغییر قابل توجه نرخ ارز یا تغییر اوضاع کشور، قابلیت پشتیبانی از کسب و کار خود را در آینده نداشته باشید.

بنابراین قانون کلی این است که دارایی‌های قابل انتقال شما باید حداقل ۱.۵ برابر سرمایه اولیه باشد. همچنین به خاطر داشته باشید که دارایی‌های نقدی مطلوب‌ترین دارایی شما در بررسی وضعیت مالی توسط افسر مهاجرتی هستند.

آیا باید سرمایه اولیه را به کانادا منتقل کرد؟

شما باید حداقل هزینه‌های سال اول اجرای طرح کسب و کار خود را در ابتدا به کانادا انتقال دهید. این موضوع افسر مهاجرت را از نیت و توانایی‌های واقعی شما در ایجاد کسب و کار، مطمئن می‌کند. یکی از روش‌‌های خوبی که برای قانع کردن افسر مهاجرتی اهمیت زیادی دارد، ارسال سرمایه کسب کار به حساب کانادایی‌‌، قبل از ارسال درخواست مجوز کار است.

لطفاً توجه داشته باشید که استفاده از مدارک جعلی، یک حرکت بسیار خطرناک است و می تواند به راحتی مانع مهاجرت شما به کانادا برای مدت طولانی شود.

اسناد لازم برای دریافت مجوز C11

دریافت مجوز کار کد C11 برای متقاضیانی که دارای سهام کسب و کار هستند امکان پذیر است. افسران مهاجرتی برای اطمینان از اینکه شما شرایط لازم برای دریافت مجوز را دارید، از شما می‌خواهند اسناد را ارائه دهید. بعضی از این اسناد به شرح زیر هستند:

• طرح بیزینس
• طرح نیروی انسانی
• شواهدی که انجام برخی از مراحل را نشان می‌دهد
• اسناد مالی
• گذراندن آزمون زبان انگلیسی یا فرانسه

نکات مهم برای دریافت مجوز C11 در یک نگاه

اگر بخواهیم خلاصه‌ای از موارد بالا را بگوییم، برای دریافت مجوز کار و ایجاد شغل جدید باید نکات زیر را به خاطر داشته باشید:

• باید مطمئن شوید که از نظر مهارت‌ها، سوابق، دارایی خالص و غیره، برای اداره کسب و کار قابل قبول هستید.
• سرمایه و دارایی‌های شما برای بیزینس کانادایی، باید قابل قبول بوده و دارایی قابل انتقال شما باید از مقدار سرمایه گذاری اولیه شما بیشتر باشد. از طرفی شما می‌توانید با بالا بردن نقدینگی، رزومه خود را تقویت کنید. دقت کنید سرمایه گذاری باید قبل از ارسال درخواست انجام شود.
• در برنامه C11، پیچیدگی‌های بسیاری وجود دارد و توصیه می‌شود برای اطمینان از هر مرحله، باید با یک حسابدار معتبر کانادایی، یک وکیل شرکتی و یک مشاور مهاجرتی دارای مجوز مشورت کنید.

ارسال درخواست برای دریافت اقامت دائم از طریق ویزای کاری IMP

دو راه برای دریافت اقامت دائمی از طریق برنامه ویزای کاری IMP وجود دارد:

• برنامه‌های کاندیدای استانی (Provincial Nominee Programs) که فعالیت‌های تجاری را انجام می‌دهند.
• گواهی انتخاب کبک که به عنوان Certificat de sélection du Quebec) CSQ) شناخته شده و برنامه خوداشتغالی و کارآفرینی را شامل می‌شود.

مجوز C11 برنامه IMP راه را به دریافت اقامت دائم از طریق مجوز کار باز می‌کند. برای تصمیم گیری در مورد مسیری که متقاضی باید برای رسیدن به اقامت دائم طی کند، باید وضعیت و شرایط لازم به دقت مورد بررسی قرار گیرد. با این وجود دارندگان مجوز کار C11 باید حداقل 1 سال کار کرده باشند و درصورت داشتن شرایط زیر احتمالا می‌توانند از طریق برنامه نیروی کار ماهر فدرال (FSW) و از طریق اکسپرس اینتری اقامت دائم دریافت کنند:

• یک سال فعالیت تجاری با مجوز کاری معتبر و داشتن نقشی فعال. این گزینه می‌تواند 50 تا 200 امتیاز CRS به شما بدهد.
• متقاضی باید برای اکسپرس اینتری درخواست دهد و سپس برای دریافت دعوتنامه و اپلای برای ITA، از طریق اداره مهاجرت کانادا وارد استخر اکسپرس اینتری شود.
• متقاضی باید حداقل شرایط FSW مانند تجربه کاری، مدرک زبان و تحصیلات را داشته باشد.

بازگشت به کشور پس از دریافت مجوز C11

اگر برای دریافت مجوز C11 اپلای می‌کنید، باید در پایان دوره کاری مجاز، به کشور خود بازگردید. اگر در هر مرحله قبل از دریافت مجوز کار، افسر مهاجرت متوجه شود که شما پیوند و ارتباط محکمی با کشور خود ندارید، ممکن است درخواست شما رد شود.

شرایط اقامت اعضای خانواده و افراد تحت تکفل در مجوز C11

اگر درخواست C11 شما با موفقیت قبول شود، شما مجوز کار برای ۶ ماه الی حداکثر ۲ سال را خواهید داشت. هنگامی که مجوز شما صادر شد، همسر شما می‌تواند برای مجوز کار آزاد درخواست دهد و فرزندان شما نیز می توانند بدون نیاز به دریافت مجوز در کانادا تحصیل کنند.

ویزای کاری IMP برای کارآفرینان C12

این نوع مجوز کاری مخصوص متقاضیانی است که مالک یا نیروی فعال شرکت‌های بزرگ هستند و اکنون می‌خواهند شعبه یا مجموعه‌ای دیگر را در کانادا ایجاد کنند و قصد انتقال موقت نیرو به کانادا را دارند. هدف از این مجوز به طور کلی گسترش بیزینس است.

این برنامه بر اساس ویزای کاری IMP بوده و بنابراین از LMIA معاف است (برای دریافت LMIA نیازی به ارسال درخواست از سوی کارفرما نیست). هیچ محدودیت کشوری برای ICT کانادا وجود ندارد و یک کاندیدای واجد شرایط (به همراه خانواده خود) می‌تواند از طریق این برنامه، برای کار موقت در کانادا به شرکت وابسته منتقل شود.

شرایط عمومی ICT چیست؟

شرایط ICT برنامه، دارای 4 بعد مهم است که شامل موارد زیر هستند:

1. کارمندان واجد شرایط
2. مشاغل واجد شرایط
3. ارتباط بین کارفرمای کانادایی و خارجی
4. موقعیت‌های شغلی واجد شرایط

اگر می‌خواهید برای این برنامه درخواست دهید، باید مطمئن شوید که تمام ابعاد ذکر شده با الزامات تعریف شده برنامه مطابقت داشته باشد.

کارمندان واجد شرایط ICT چه کسانی هستند؟

کارمندان واجد شرایط ICT شامل موارد زیر هستند:

• کارکنان ICT، باید حداقل یک سال سابقه کار در سه سال قبل از درخواست و در یکی از سمت‌های مدیریت اجرایی، ارشد یا تخصصی در یک شرکت چند ملیتی را داشته باشند.
• تجربه کاری باید پیوسته و تمام وقت (یعنی 30 ساعت در هفته) باشد.
• سابقه کاری باید با موقعیت شغلی در شعبه کانادا مطابقت داشته باشد.

مشاغل واجد شرایط ICT چه مشاغلی هستند؟

الزامات ICT از نظر بیزینس‌های واجد شرایط واضح است. کسب و کار ثبت شده در کانادا باید با کسب و کار فعال (Multi-National Enterprise) در کشور خودتان رابطه کاری داشته باشند. کسب و کار کانادا باید شعبه (Branch)، زیر مجموعه (Subsidiary) یا وابسته (Affiliate)  کسب و کار کشور خود باشد:

• Multi-National Enterprise یک نهاد تجاری انتفاعی یا غیرانتفاعی است که می‌تواند به شکل مالکیت انحصاری، سرمایه گذاری مشترک، اعتماد، مشارکت، شرکت یا سایر اشکال باشد.
• هنگامی که یک شرکت، مالک یک یا چند شرکت تابعه است، می‌توان آن را شرکت مادر نامید. اگر شرکت مادر حداقل 50% درصد از یک واحد تجاری را در اختیار داشته و نسبت به آن اختیار، قدرت رای داشته باشد، آن واحد یک شرکت تجاری زیر مجموعه یا Subsidiary نامیده می‌شود.
• وقتی یک شعبه کاملا متعلق به یک شرکت باشد اما در آدرس و مکان دیگری فعالیت کند، Branch یا شعبه نامیده می‌شود.
• اگر یک شرکت مادر دارای دو شرکت زیرمجموعه باشد، هر یک از آنها به عنوان Affiliate یا شرکت وابسته شناخته می‌شوند.

با صرف نظر از نوع کسب و کار، بیزینس شما باید کاملا قانونی بوده و بیش از 1.5 سال فعالیت تجاری داشته باشد. شرکت بدون فعالیت و کارمند، واجد شرایط ICT نخواهد بود.

ارتباط بین نهادهای کانادایی و خارجی

افسر مهاجرت رابطه کارفرما و کارمند را بررسی می‌کند تا اطمینان حاصل شود که شعبه کانادایی، یک شعبه فعال از همان شرکت بین‌المللی است و توسط شرکت مادر کنترل می‌شود. از نظر ساعت کاری و حقوق کارمند، الزامات خاصی وجود ندارد. با این وجود، معمولاً انتظار می‌رود که نهاد کانادایی به کارمندان حقوق دهد و کارمند بیشتر برای بخش کانادایی کار کند.

موقعیت‌های شغلی واجد شرایط ICT

فقط موقعیت‌های شغلی خاص مانند سمت‌های مدیریت اجرایی، ارشد، تخصصی یا کارکنان ویژه دانش واطلاعات واجد شرایط ICT هستند.

بیشتر بخوانید: مهاجرت به کانادا با روش ICT؛ شرایط، مدارک، مراحل و هزینه‌ها در سال 2023

۱. مدیران اجرایی و مدیران ارشد – Executives and Senior Managers

مدیران اجرایی در بالاترین سطح استراتژیک سلسله مراتبی یک سازمان قرار می‌گیرند و شامل سمت‌هایی مانند مدیر اجرایی (CEO)، مدیر ارشد مالی (CFO)، مدیر ارشد فناوری (CTO) و غیره هستند.

• مدیران اجرایی، مدیران پایین رده تر را هدایت می‌کنند و اهداف و سیاست‌های شرکت را تعیین خواهند کرد؛ آنها تصمیم گیرندگانی با قدرت زیاد هستند و تحت نظارت مدیران سطح بالاتر، سهامداران و غیره قرار دارند.
• از وظایف مدیر ارشد می‌توان به مدیریت کارمندان و مشارکت در تصمیم‌گیری‌های استراتژیک اشاره کرد. مدیران ارشد بخشی از سازمان را اداره می‌کنند و بر کارکنان یا سایر مدیران حرفه‌ها نظاره گر هستند. مدیران ارشد معمولاً اختیار استخدام و اخراج در سازمان‌ها را دارند و بر عملکرد روزانه شرکت نظارت خواهند داشت.

موقعیت‌های فوق باید با ناک های (NOC 0013، NOC 0014، NOC 0015، یا NOC 0016) مطابقت داده شود. این انطباق شامل بنیانگذاران، مالکان یا سهامدارانی است که در مقام مدیران تجاری کار می‌کنند. به طور کلی، مدیران اجرایی و مدیران ارشد می‌توانند فعالیت‌های تجاری را برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت یا کنترل کنند.

۲. مدیر وظیفه‌ محور – Functional Managers

مدیران وظیفه‌ محور ممکن است نظارتی بر سایر کارکنان نداشته باشند (بستگی به موقعیت شاید هم داشته باشند) اما در حال مدیریت یک عملکرد محوری در سازمان هستند. آنها در سطح ارشد قرار دارند و با راهنمایی مدیران و مقامات دیگر، روزانه بر دارایی‌ها، فروش و هدایت سایر بخش‌های شرکت نظارت خواهند داشت.

مدیران وظیفه محور را می‌توان Junior Managers نیز نامید. رهبران تیم یا سوپروایزرها در این رده به حساب نمی‌آیند. آنها وظایفی در حیطه تولید محصولات یا ارائه خدمات ندارند و از نظر گروه بندی ناک، در گروه NOC 0 تحت شغل مدیریت طبقه بندی می‌شوند.

۳. کارمندان دانش تخصصی – Specialized Knowledge Workers

یکی دیگر از موقعیت‌های پذیرفته شده برای ICT، نیروی دانش تخصصی است. این افراد چند سالی است که در شرکت کار می‌کنند و از سطح پیشرفته‌ای از تخصص و دانش در لاین محصولات/خدمات شرکت، برخوردار هستند. برای این دسته از نیروها به راحتی نمی‌توان به راحتی نیروی کار خارجی پیدا کرد.

اعتبار مجوز کار ICT

مجوز اولیه کاری ICT می‌تواند برای یک دوره یک تا سه ساله صادر شود. شما می‌توانید قبل از پایان انقضای مجوز، درخواست تمدید آن را ارسال کنید. حداکثر مدت زمان دریافت این نوع مجوز کار، برای مدیران/مدیران اجرایی 7 سال و برای نیروهای متخصص 5 سال است. پس از پایان این دوره، نیروی کار باید قبل از درخواست مجدد ویزای کار ICT، به مدت یک سال در خارج از کانادا زندگی کند.

شرایط اعضای خانواده در دریافت ICT

اعضای خانواده می‌توانند همراه شما به کانادا بیایند؛ همسر شما می‌تواند برای مجوز کار آزاد درخواست دهد و فرزندان شما نیز این امکان را دارند بدون دریافت مجوز، در مدارس ابتدایی و متوسطه کانادا مشغول به تحصیل شوند.

مدارک مورد نیاز مجوز کار انتقال‌ گیرندگان درون شرکتی

چک لیست دقیق مدارک موردنیاز برای دریافت مجوز انتقال درون شرکتی، می‌تواند برای هر نفر بر اساس شرایط و صلاحیت آنها متفاوت باشد. اما به طور کلی مدارک مورد نیاز به شرح زیر است:

• مدارکی که برخورداری از یک شرکت قانونی را نشان دهد (داشتن مشتری و بازارکار خوب)
• مدارک اشتغال فعلی کارمند از قبیل معرفی نامه، فیش حقوقی، پرداخت سود سهام و گواهی سهامداران
• فرم های درخواست مجوز کار معاف از LMIA
• پیشنهاد شغلی از طرف شرکت که از طریق پورتال کارفرما ارسال می‌شود.
• یک طرح تجاری قابل اجرا
• مدارک پشتیبان هر دو شرکت مانند اساسنامه، اظهارنامه مالیاتی، صورت سود و زیان، مجوز فعالیت و قراردادهای مشارکت
• بیانیه بانکی کانادا در مورد بودجه موجود برای کسب و کار

دریافت ویزای ICT راهی برای دریافت اقامت دائمی کانادا

هنگامی که یک متقاضی ICT، یک سال سابقه کار خود را با مجوز کار در کانادا به اتمام می‌رساند، راه او برای درخواست برای یکی از برنامه‌های اقامت دائم مانند Canadian Experience Class، تجربه کار کانادایی یا Federal Skilled Worker و نیروی کار ماهر باز می‌شود.

داشتن یک جاب آفر معتبر، به متقاضی بین ۵۰ تا ۲۰۰ امتیاز CRS می‌دهد. اگر متقاضی مالک اکثر شرکت کانادایی باشد، می‌تواند برای Owner Operator LMIA درخواست دهد و پس از تایید، ۲۰۰ امتیاز CRS اضافی دریافت می‌کند.

زمان پردازش ویزای انتقال درون شرکتی کانادا یا ICT

اگر درخواست شما بر اساس استراتژی مهارتی‌های جهانی (Global Skills Strategy) ارسال شود، زمان پردازش می‌تواند تا ۲ هفته طول بکشد. استراتژی مهارت‌های جهانی فقط برای کارگرانی با سطح مهارت 0 (مدیریتی) یا سطح مهارت A (حرفه‌ای) که خارج از کانادا درخواست می‌دهند کار می‌کند. زمان استاندارد بررسی مدارک و پذیرش درخواست می تواند حدود ۶ تا ۸ ماه باشد.

سخن پایانی

ویزای کاری IMP به کارفرمایان در کانادا اجازه می‌دهد کارمندان خارجی را بدون نیاز به LMIA استخدام کنند. IMP برای پیشبرد منافع ملی اقتصادی و فرهنگی کانادا طراحی شده است.

درخواست برای مجوز کار IMP مراحلی دارد و این فرآیند حتی قبل از ورود به کانادا شروع می شود. مزیت اصلی IMP این است که از LMIA معاف خواهد بود، به این معنی که کارفرما نیازی به اثبات کمبود کارگران کانادایی که می‌توانند در این موقعیت شغلی مشغول به کار شوند نخواهد داشت.

انتخاب بین برنامه جابجایی بین المللی (IMP) و ارزیابی تاثیر بازار کار (LMIA) به شرایط فردی و برنامه‌های بلند مدت شما بستگی دارد. اگر هدف شما کسب تجربه کاری در کانادا است و شغل شامل یک قرارداد بین المللی یا انتقال درون شرکتی می‌شود، IMP ممکن است بهترین گزینه برای شما باشد. IMP زمان پردازش سریع‌تری دارد و نیازی به نشان دادن نیاز بازار کار نخواهد داشت.

از سوی دیگر، اگر هدف نهایی شما اقامت دائم کانادا باشد، پیشنهاد شغلی مبنی بر LMIA سودمندتر خواهد بود. بسیاری از برنامه‌های اقامت دائم در کانادا به متقاضیان دارای تجربه کاری کانادایی از طریق شغل مورد تایید اولویت می‌دهند. مشاوره با یک متخصص مهاجرت می‌تواند برای بررسی شرایط شخصی شما سودمند باشد. ما در سازمان مهاجرتی اَدیت به شما کمک می‌کنیم بهترین مسیر مهاجرتی را انتخاب کنید و در طول مسیر همراه شما خواهیم بود. پس فرصت را از دست ندهید و با ما در ارتباط باشید.

منبع: + + +

سوالات متداول